Co ja właściwie jem?

Dzisiejszy post będzie odpowiedzią na pytanie, które ludzie bardzo często mi zadają: Co Ty właściwie jesz??? To pytanie rodzi się nie bez powodu. Zawsze częstując mnie jedzeniem słyszą ode mnie: nie mogę, nie mogę. Czy chcesz spróbować? CHCĘ, nawet baaardzo – ale nie mogę! :) Większość się już przyzwyczaiła, na szczęście. Ale nie martwcie się, ja naprawdę nie głoduję. Na wszystko można znaleźć rozwiązanie. Co prawda moja dieta nie jest jeszcze zbyt urozmaicona, chociaż pracuję nad tym. Jem w zasadzie codziennie bardzo podobne rzeczy.

Jeśli chodzi o docenianie jedzenia, teraz doceniam je dużo bardziej. Po prostu ze smakiem wręcz rzucam się na wszystko co jest dozwolone, nawet na warzywa :)

Śniadanie i kolacja:

-         Jajka w różnej postaci. Jednak nie byłam nigdy wielbicielką jajek, doceniłam ich smak, dopiero w momencie, gdy zostałam pozbawiona wielu innych smaków – umówmy się, niezdrowego żarcia. Najbardziej lubię je pod postacią pysznego omleta: podsmażam chudą szynkę, wylewam 2 roztrzepane jajka, kładę obranego pomidora w plastrach, na wierzch posypuję szczypiorkiem, jeśli akurat go mam i dużą ilość oregano – zioła są bardzo zdrowe! Przykrywam i czekam aż jajko się zetnie i voila :)

-         Kolejną propozycją są kiełbaski bezglutenowe z Lidla. Do tego najczęściej pomidor i ogórek świeży ze szczypiorkiem. Czasem też kukurydza, albo guacamole.

-         Ostatnio jadam też wafle z brązowego ryżu. Traktuje je jak chleb. Czyli nakładam szynkę, warzywko i smacznego :)

-         Oczywiście owsianka bezglutenowa, czasem nawet zwykła. Na wodzie, czasem z odrobiną mleka sojowego, z cynamonem i łyżeczką ksylitolu. Na tym etapie już naprawdę nie potrzebuję dużo słodzić, nawet nie lubię nic zbyt słodkiego. Kubki smakowe bardzo szybko przystosowują się. To jest aktualnie mój ulubiony posiłek.

Obiad:

-         Tutaj nie ma się co za dużo rozwodzić. Przeważnie jest to mięsko, najczęściej indyk w różnych sosach. Np. duszone ze śliwką (sos robi się samoistnie z przyprawionego mięsa i dodatków, nie zagęszczamy go mąką), w sosie słodko-kwaśnym; smażone w mące kukurydzianej. Czasem pieczona ryba lub kotleciki z ciecierzycy. Zawsze oczywiście z dodatkiem ziemniaków na parze, zamiennie z kaszą gryczaną, którą uwielbiam. Warzywa na parze (od najczęściej jedzonych): fasolka szparagowa, cukinia, brokuł, marchew, kalafior. Ze świeżyn to: sałata z pomidorem, ogórkiem, rzodkiewką – z tym co jest w lodówce właściwie, polane oliwą z oliwek, z podstawowymi przyprawami. To też właściwie jest kwestia gustu, dodajemy też odrobinę musztardy do smaku. Czasem jemy gotowane buraczki czy szpinak.

-         Raz zrobiłam dobre danie i też warto się nim pochwalić: Potrawka z ciecierzycy, z dodatkiem pomidorów, papryki, marchewki i przypraw. Świetnie komponowała się z plackami ziemniaczanymi, które też kocham (o ile można tak silnym uczuciem darzyć jedzenie...).

-         Naleśniki z mąki gryczanej i kukurydzianej z musem jabłkowym – te dania to już rzadziej, ale zdarza się.

-         Tortille z mąki gryczanej i kukurydzianej, z indykiem i warzywami. Z dodatkiem sosu czosnkowego (czosnek też jest bardzo zdrowy, ponoć naturalny antybiotyk).

Drugie śniadanie, podwieczorek, przekąski:

-         Migdały, o których wspominałam tutaj nie raz.

-         Marchewka, kalarepa pokrojona w słupki – fajnie jest sobie pochrupać. Poza tym ostatnio na www.wp.pl wyczytałam o tym, że zjadając jedną kalarepę fundujemy sobie dzienne zapotrzebowanie na wit. C. Czy to nie piękne? Kalarepa jest bardzo dobra, nawet można powiedzieć, że słodziutka, a w dodatku lepiej przyjmować witaminki w takiej postaci niż chemiczne tabletki, którym przestałam ufać już dawno...

-         Płatki kukurydziane bezglutenowe z jogurtem naturalnym. Dla mnie to jest bardzo dobry deser. Nie do końca mój organizm go toleruje – bo to jest kwestia indywidualna, ale i tak czasem sobie taki funduję.

-         Wszelkie niezbyt słodkie owoce, ja akurat ograniczam się w tym, żeby też za dużo fruktozy nie przyjmować. Tak więc zielone jabłka, grejpfruty, cytryna, jagody. Już niestety chyba skończył się sezon na truskawy.

Dziennie staram się wypijać 1,5l wody niegazowanej. Ale nigdy nie piję jej w trakcie posiłków, tuż przed i tuż po. Warto robić sobie co najmniej pół godzinne przerwy.

To jest takie moje podstawowe menu, które jak na razie mi wystarcza i naprawdę nie chodzę głodna. Chociaż może moja postura świadczy o czymś innym. Tak jestem bardzo szczupła, może nawet mam lekką niedowagę. Jednak trudno przybrać na wadze nie jedząc właściwie węglowodanów :) Najważniejsze, że w miarę dobrze się czuję. Najgorsze jest to, że im lepiej się czuję tym gorzej jest się pohamować przed jedzeniem niedozwolonych produktów, ale jeszcze daję radę. Wczoraj skusiłam się na racuchy u babci na białej mące, trochę jelito bolało, ale warto było, bo były naprawdę pyszne! Od kilku dni też piję kawę, bo strasznie za nią tęsknie. Nie chodzi tu o brak kofeiny w organizmie, chociaż może trochę też :P Ja po prostu kocham ten kawowy smak. Robię sobie kawę specjalną: łyżeczka kawy rozpuszczalnej, łyżeczka ksylitolu i mleko sojowe. Na razie to musi mi wystarczyć. Nie mogę też często jej pić, bo jelito mnie wtedy boli. Czasem, mimo znania konsekwencji, trudno jest się powstrzymać.

Gratuluję tym, którzy przeczytali całość. Trochę mnie poniosło :)

Dużo spośród zdjęć mojego jedzenia widzieliście, więc nie będę się powtarzać. 

Pora podwieczorku, więc czas coś przekąsić.

Do następnego!