Rozwiązanie mojego dylematu

Ach, jakże piękne, upalne lato do nas zawitało :) Chyba nie ma ani jednej buźki, która by się z tego powodu nie cieszyła. O tym fakcie świadczą, chociażby te tłumy na plażach, że nie ma gdzie igły wcisnąć. Ale dobrze, trzeba korzystać, bo optymistycznie śmiem twierdzić, że niedługo pocieszymy się taką pogodą. Dlaczego lato jest takie krótkie?
Odnosząc się do jednego z moich poprzednich postów, na temat dylematów zawodowych: w końcu zdecydowałam - koniec z pedagogiką jak na razie. Nie wiem, czy będę żałować kiedyś tej decyzji, ale życie jest zbyt krótkie, żeby tak się tym przejmować. Chcę spróbować czegoś, co już od dawna chodzi mi po głowie. Zagłębie się w tajniki administracji. Tryb zaoczny, więc trzeba szukać pracy, co jak wszyscy wiemy, nie jest takie proste. Mimo wszystko, jakoś jestem dobrej myśli. W środku ogarnął mnie spokój, jakiego nie mogłam zaznać tkwiąc po uszy w pedagogice. Nie widzę kolorowo ścieżki zawodowej przyszłych pedagogów. Naczytałam się jak absolwenci tego kierunku narzekają na brak pracy. Otrzymanie takiej posady oczywiście nie jest niemożliwe, ale w tym zawodzie trzeba być naprawdę zawziętym aby robić to co się kocha. Mnie chyba na to nie stać, wymiękłam. Jeśli ludzie sobie z tym radzą, to tylko mogę im pogratulować.

Tymczasem, jeszcze mamy (przynajmniej niektórzy z nas) wakacje!
Przez ruszenie z tym blogiem uzależniłam się od robienia zdjęć. Spodobało mi się fotografowanie, dosłownie wszystkiego - a nóż przyda się na bloga :D Stąd, tak was zawsze obsypuję tymi zdjęciami. Sezon letni, więc bardzo letnie fotki.

Takie plony wczoraj zebraliśmy z naszego ogrodu :) 

Ciao!